Silnik o przeciwległych cylindrach
Silnik o przeciwległych cylindrach
Od góry: schemat kinematyczny silników o przeciwległych cylindrach z rozdzielną (bokser) i niżej, wspólną (silnik dwutłokowy) komorą spalania. Jest to silnik o wtrysku pośrednim.
Zasada działania silnika typu ?bokser?
Zasada działania silnika o przeciwległych cylindrach
Silnik o przeciwległych cylindrach ? silnik spalinowy wielocylindrowy o parzystej liczbie tłoków, w którym cylindry usytuowane są na wspólnej osi.
Silniki takie mogą być przeciwbieżne, gdy każdy z tłoków ma swoją komorę spalania (bokser) albo współbieżne ze wspólną lub rozdzielną komorą spalania . Układ ten zapewnia niższy niż w konwencjonalnych silnikach poziom hałasu i wibracji oraz niższy spadek mocy. Wszystko to w związku z procesem znoszenia się sił działających na tłoki. Konstrukcja takiego silnika jest jednak dość skomplikowana, z powodu duplikacji niektórych układów takich jak rozrząd (podobnie jak w układach V), przez co jest droga i stosunkowo rzadko stosowana.
Dodatkowymi zaletami są znacznie mniejsza długość i wysokość takiego silnika, zwarta konstrukcja pozwalająca na zastosowanie do budowy jego kadłuba lekkiego materiału (aluminium) oraz sposób zamontowania w komorze silnikowej taki, że środek ciężkości silnika znajduje się bardzo nisko, dzięki czemu środek ciężkości samochodu znajduje się również niżej1.
Silniki tego typu znane pod nazwą ?silnik bokser? tradycyjnie stosowane są w motocyklach firmy BMW, czy samochodach firm Subaru, Porsche, oraz starszych modelach Alfa Romeo, czy Volkswagen Garbus. Znajdują również zastosowanie w lotnictwie lekkim (Lycoming, Continental, Rotax).
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Silnik_o_przeciwleg%C5%82ych_cylindrach
Samodzielna naprawa zawieszenia
Jeżdżąc po polskich drogach możemy być pewni, że czekają nas częste remonty zawieszenia w naszym samochodzie. Wszechobecne dziury i ogólnie zły stan dróg mają znaczący wpływ na trwałość tych podzespołów w naszym aucie.
Niektóre z napraw będą dość łatwe do wykonania we własnym garażu a nawet na parkingu natomiast niektóre rzeczy warto powierzyć specjalistom.
Najprostszą ale bezecną czynnością jaką możemy wykonać samemu jest diagnostyka. Jest wiele objawów świadczących o zużyciu lub usterkach w zawieszeniu. Bardzo łatwo możemy zbadać stan amortyzatorów, łączników stabilizatorów i łożysk w naszym aucie - polecam zapoznać się z poradnikami na youtube.
Niektóre elementy możemy wymienić sami - np. zużyte łożyska kół. Wymiana jest dość pracochłonna ale nie wymaga specjalistycznych narzędzi, nie jest też niebezpieczna. Robiąc to samemu można zaoszczędzić sporo pieniędzy.
Natomiast wymiana amortyzatorów jest czymś co bym radził zrobić u specjalisty. W większości samochodów sprężyny zawieszenia sprzężone są z całą kolumną amortyzatora - trzeba mieć specjalny sprzęt aby je rozdzielić. Z uwagi na ogromną siłę tych sprężyn może być to bardzo niebezpieczne. Tak więc niech ktoś inny ryzykuje urwaniem ręki.
Historia samochodów
Nad pojazdami napędzanymi parą myślano już w XVII wieku. W 1678 roku Ferdinand Verbiest miał zademonstrować taki pojazd cesarzowi chińskiemu, jednak nie ma na to żadnych dowodów. Dlatego za pierwszego konstruktora ? wynalazcę pojazdu mechanicznego ? uznaje się Francuza o nazwisku Nicolas-Joseph Cugnot, który zaprezentował swoje pionierskie dzieło napędzane silnikiem parowym w roku 1769.
W 1870 roku Austriak Siegfried Marcus skonstruował, nienadający się do powszechnego użytku, prototyp pojazdu mechanicznego z benzynowym silnikiem o zapłonie iskrowym. Z kolei inny konstruktor, Niemiec Carl Benz, zbudował swój trzykołowy automobil w roku 1885 (w 1886 uzyskał patent). W tych samych latach prace w dziedzinie silników spalinowych oraz pojazdów napędzanych takimi silnikami prowadzili wspólnie Wilhelm Maybach i Gottlieb Daimler. Nie wiadomo jednak dokładnie, kto, jako pierwszy, skonstruował zastosowany do napędu samochodów silnik o spalaniu wewnętrznym.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Samochód