GÅ‚owica frezarki i jej zadanie
Wykonując modele na frezarkach CNC, należy posiadać sporą wiedzę o narzędziu którego używamy. Samo sprawienie by dany projekt został przyjęty przez oprogramowanie maszyny, często nie wystarcza by osiągnąć pożądany efekt.
Posługując się ploterem frezującym, mimo zadziwiającej technologii jego wykonania, nie możemy zapominać że jest to tylko bezmyślne urządzenie. Jeżeli karzemy mu frezować coś, czego nie będzie w stanie i tak spróbuje, nie zastanowi się nad tym dwa razy. Dlatego właśnie musimy zwrócić uwagę, czy ustawiony przez nas program frezując jest wykonalny przy danej głowicy frezującej i skrawanym materiale.
Zdawać by się to mogło oczywiste i nie warte wzmianki, ale jeśli zapomnimy o tym choć raz, możemy "usmażyć" całą maszynę, która jednak do tanich na pewno nie należy.
Metalowe bloki dla frezarek
Gdy już mamy gotowy projekt, dobrze zaprogramowaną maszynę i korci nas by wcisnąć przycisk "start" - pamiętajmy o jeszcze jednym. Ten niepozorny blok aluminium, czy innego metalu, w który za chwilę wgryzą się ostrza frezu, jest jednak dość istotny.
Pomijam tutaj oczywiste rzeczy, jak upewnienie się że posiadamy lity blok metalu bez skaz czy uszkodzeń mechanicznych. To pierwsze rzuca się w oczy, ale są też inne sprawy o które warto zadbać. Po pierwsze, należy się upewnić że nas model mieści się w obrysie naszego materiału - czasem zdarza się że coś nam się tylko wydaje, a wychodzi inaczej. Lepiej zmierzyć to dwa razy i mieć pewność. Po drugie, blok nie może być z kolei zbyt duży, jeśli frez będzie musiał przebijać się przez decymetry metalu żeby zacząć w ogóle tworzyć powierzchnię modelu, to prędzej zepsujemy maszynę, niże otrzymamy nasz element.
Wytwarzanie materiału dla frezarki
Parę słów o wytwarzaniu tego co skrawamy, w końcu skądś trzeba brać materiał, czyż nie? Wikipedia z pomocą:
Aluminium głównie pozyskuje się z boksytu. Urobek z kopalni trafia do zakładu wzbogacania, w którym boksyt przetwarza się w tlenek glinu. Pierwszymi operacjami są:
rozdrobnienie rudy do konsystencji piasku w młynie kulowym,
ekstrakcja tlenku glinu w trakcie procesu Bayera, w którym zmielony boksyt miesza się z wapnem palonym i wodorotlenkiem sodu.
Produkt umieszcza się w ciśnieniowych zbiornikach i podgrzewa się do 240 °C, w efekcie czego powstaje glinian sodu. Po odseparowaniu nierozpuszczalnych zanieczyszczeń od glinianu sodu w zbiornikach grawitacyjnych przeprowadza się hydrolizę. W obecności zarodków krystalizacji wytrąca się wodorotlenek glinu, który w procesie kalcynacji przeprowadza się w tlenek glinu.
W elektrolitycznym procesie Halla-Heroulta tlenek glinu zostaje przetworzony w wolny metal w wyniku:
rozpuszczenia tlenku glinu w elektrolicie, którym jest stopiony kriolit o temperaturze ponad 900 °C,
zanurzenia grafitowej anody do wanny i prowadzenia elektrolizy prądem o natężeniu setek tysięcy amperów.
Powstający metal opada na dno wanny w postaci płynnej i jest sukcesywnie usuwany.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Aluminium